Wat was het bijzonder, de opdracht die we moesten uitvoeren op de Marker Wadden! Die wadden zijn een sterk staaltje natuurontwikkeling. Op initiatief van Natuurmonumenten en in samenwerking met Rijkswaterstaat is dit totaal nieuwe ecosysteem in het Markermeer ontstaan. Op nog geen 10 kilometer varen vanuit Lelystad ligt deze eilandengroep, gemaakt van zo’n 30 miljoen m2 zand, klei en slib. Samen met Danny van den Elzen van Snelfunderen, mocht ik een bijdrage leveren aan de duurzame bebouwing van dit nieuwe stukje Nederland. 

 

Zo kwam het dat ik begin dit jaar op de boot van Boskalis zat, richting de Marker Wadden. Op het Haveneiland - het grootste van de vijf eilanden en het enige dat toegankelijk is voor publiek – moesten we het fundament leggen voor twee recreatiewoningen, een groepsaccommodatie en de eilandwachter- en havenmeesterhuisjes. Zo’n 150 schroefpalen maakten tegelijk met ons de oversteek, maar dan in een vrachtboot, samen met een loader, minigraver en hydraulische graafmachine.

 

Stervenskoud

 

Best jammer dat dit project in de wintermaanden plaatsvond. In de ochtend en avond, tijdens de oversteek, was het nog pikkedonker. Bovendien was het stervenskoud! De gure wind had vrij spel over het water en nieuwe land. 

Natuurlijk lag onze focus op de snelle, vakkundige uitvoering van ons funderingsproject. Werken op een eiland vergt een extra goede voorbereiding: vergeten materiaal haal je niet zomaar even op! De opgespoten zandlaag was bovendien flink ingeklonken; een uitdaging, want er moesten schroefpalen met een behoorlijke diameter in. 

 

Hergebruik

 

Het indraaien kostte ons tweeëneenhalve dag. Danny had uitstekend voorbereidend werk gedaan, dat scheelt. Zou het kloppen dat deze eilandengroep jaarlijks een centimeter zakt? Wat dat betreft is de aanleg van de Marker Wadden een mega-experiment. Mocht het ooit nodig zijn, dan draaien we de palen er zo weer uit. Die zijn dan meteen klaar voor hergebruik. Hoe duurzaam wil je het hebben! 

Nadat we de klus op dag drie hadden geklaard, voeren we ‘s middags met de veerboot van Natuurmonumenten terug naar het vaste land. Het was onstuimig weer. De twee meter hoge golven lieten de boot flink stuiteren. Ik geef eerlijk toe, dat ik blij was om na een half uur weer vaste grond onder mijn voeten te voelen!

 

Moerasandijvie

 

In juni staat de officiële opening van ons project op de Marker Wadden gepland. Ik probeer daar bij te zijn. Vooral ook vanwege de flora en fauna op de eilandengroep. Volgens Natuurmonumenten zijn al meer dan 125 verschillende plantensoorten en 120 vogelsoorten gesignaleerd <link Natuurmonumenten: Totaallijst waargenomen vogels op Marker Wadden en link Natuurmonumenten: Nieuws van de Boswacher: 127 plantensoorten geteld op Marker Wadden>! In juni zijn ongetwijfeld de gele bloemen van de moerasandijvie te zien. Die plant is namelijk gek op open natte terreinen. En naast ganzen, meeuwen en visdiefjes zou ik dan sterns, plevieren, kluten, blauwborsten, baardmannetjes en kleine karekieten kunnen spotten. Ook vleermuizen en zelfs een mol schijnen de wadden te hebben ontdekt.

 

Biodiversiteit

​

Hoe dan ook, het was een onvergetelijke klus, daar op dat pionierslandschap. De rust, de ruimte en het omringende water zorgden voor dat echte eilandengevoel. Ik hoop van harte dat de Marker Wadden een gunstig effect hebben op het herstel van de waterkwaliteit en het waterleven in het Markermeer. Het kan niet anders dan dat ze de biodiversiteit een flinke boost geven. Met gevarieerde plantengroei, helder water, een oplevende visstand, meer vogels, insecten en zoogdieren. Het is echt een uniek project, waaraan ik mijn steentje – nou ja, 150 schroefpalen - mocht bijdragen.